Angst als politiek wapen van PVV-VVD en Sp-Pvda-D66. John Tabé hakt door:  

Veel rechtse kiezers ervaren gevoelens van onzekerheid en bedreiging. Partijen zoals de VVD en de PVV spelen hierop in met krachtig taalgebruik dat angst en onrust vergroot. De VVD gebruikt slogans als "Ruimte geven. Grenzen stellen." en presenteert vrijheid en veiligheid als kwetsbare waarden die onder druk staan. De PVV gaat hierin nog verder met uitspraken als "Nederlanders weer op 1", waarmee de angst voor het verlies van de Nederlandse identiteit wordt aangewakkerd.

Met leuzen als 'Veiligheid eerst' schetsen rechtse partijen een beeld van een Nederland waarin immigratie en maatschappelijke spanningen de veiligheid bedreigen. Dit voedt de vrees voor criminaliteit en buitenlandse invloeden en rechtvaardigt pleidooien voor strengere grenzen en hardere wetgeving. Tegelijkertijd voert de PVV beleid dat in lijn ligt met dat van de VVD, wat vooral gunstig is voor de economische elite en sociaal zwakkere groepen benadeelt. De sociale agenda van zowel de VVD als de PVV is glashelder, wat bijdraagt aan de groeiende kloof tussen rijk en arm. Door de nadruk te leggen op immigratie en criminaliteit verdwijnen andere urgente thema’s, zoals sociale ongelijkheid, zorg, wonen, onderwijs en welzijn, naar de achtergrond.

Linkse partijen hanteren een andere benadering. Waar rechtse partijen externe dreigingen benadrukken, richten linkse partijen zich op interne problemen, zoals ongelijkheid en afnemende solidariteit. Hoewel zij minder inspelen op angst, gebruiken zij wel een taal van urgentie. Slogans als 'Iedereen telt mee' onderstrepen de strijd tegen ongelijkheid. Linkse partijen pleiten voor solidariteit en collectieve verantwoordelijkheid om kwetsbare groepen te beschermen, zoals mensen in armoede, vluchtelingen en minderheden. Hiermee proberen zij de angst voor uitsluiting en achterstelling te verkleinen en een eerlijkere samenleving te bevorderen.

Uiteindelijk maken zowel rechtse als linkse partijen gebruik van angst in hun politieke communicatie, zij het met verschillende doelen. Rechts benadrukt criminaliteit en buitenlandse invloeden om controle en bescherming te rechtvaardigen, terwijl links wijst op ongelijkheid en oproept tot solidariteit en rechtvaardigheid. In beide gevallen wordt angst niet alleen benut, maar ook gestuurd om politieke standpunten kracht bij te zetten.

Minister Faber: chaos als stemmentrekker >