VVD: De staat is te koop. Marktwerking met belastinggeld.
Dilan Yesilgöz, voormalig VVD-minister van Justitie, veranderde haar ministerie in een soort Kamer van Koophandel. In plaats van een beleidsdepartement werd het een loket met een open portemonnee. Ambtenaren die de rechtsstaat goed kenden, werden genegeerd, terwijl er massaal consultants in dure pakken werden ingehuurd. De rekening… die werd door de belastingbetaler betaald, met torenhoge facturen zonder enige controle.
Dilan Yesilgöz was niet de enige. Andere VVD-ministers volgden hetzelfde voorbeeld. Ministeries werden meer marketingmachines dan beleidsafdelingen, waar lobbyfirma’s, pr-bureaus en consultancybedrijven de koers bepaalden. Het ambtelijk geheugen, de kennis die nodig is voor goed beleid, werd genegeerd en verdween. In plaats daarvan kregen we tijdelijke rapporten, gelikte presentaties en glossy magazines.
Efficiëntie klinkt mooi, maar in de praktijk kost het enorm veel geld. Bij Justitie en Veiligheid ging bijna een half miljard euro in één jaar op aan externe inhuur. Daar kwam nog eens een megacontract van meer dan een half miljard voor tijdelijke krachten bij. Dit was geen tijdelijke oplossing, maar structureel beleid. Marktwerking op belastinggelden.
De overheid wordt kleiner en veel duurder. Minder slagvaardig, met veel rapporten die in de la verdwijnen. Democratische controle wordt steeds zwakker. Consultants werken zonder echte verantwoordelijkheid en lobbyisten hoeven zich nergens voor te verantwoorden. Ministers worden speelballen van de commercie, de hofnarren van de politiek.
De VVD noemt dit ‘slank en sterk bestuur’, maar in werkelijkheid wordt de staat uitgekleed. De overheid is voor de burger bijna onbereikbaar geworden, terwijl aanvragen voor sociale uitkeringen, arbeidsongeschiktheid of paspoorten straks steeds vaker via commerciële bureaus verlopen.
Tot slot, John Tabé: Belastinggeld wordt niet langer ingezet voor het algemeen belang, maar voor commerciële winst.
Reacties
Een reactie posten