BBB: een wandelende prikbord.
Eerst
de boerenspeldjes.
Trekker, mest, erf. Het heilige symbool van de
“hardwerkende boer die ons eten maakt”, maar door de rest van
Nederland wordt het miskend. Haar thuisbasis, dus dat speldje zit
prominent op haar jas. Alsof het nodig is om te herinneren: ik ben
boer, ik ben belangrijk. Mijn speldje is mijn beleid!
Dan de stad: een Amsterdams driekruisenspeldje bungelt op haar jurk. Claim gelegd. Gezond verstand, niet links, niet rechts, gewoon nuchter. Speldje is beleid.
Daarna het Joodse lintje. “Wij beschermen onze Joodse mensen,” zegt ze ernstig. Wie durft daartegen te zijn… Het lintje bungelt boven de boerenspeldjes. Gewoon te weinig plek.
En natuurlijk: de Nederlandse vlag. Symbool van vaderland, eigen volk en identiteit. Het ultieme speldje voor wie bij Nederland wil horen. Mijn Nederland!
Inhoud… nergens te vinden. Overtuigingen… decoratie. Idealen… campagnegadgets. Buttons en badges voor de kiezer. Plannen of beleid. Muisstil. Landbouwtransitie. Stilte. Integratie. Stilte. Amsterdam krijgt een kruisje, de rest van de steden niets.
De BBB is een prikbordpartij. Politiek als outfit: even een lintje en speldje opspelden. BBB-beleid. Haal de speldjes eraf, en wat blijft is stilte.
Reacties
Een reactie posten